Systeemtherapie is een vorm van psychotherapie waarbij relaties en patronen centraal staan. Moeilijkheden of problemen worden niet bekeken als een losstaand iets of iets dat van één iemand is. Ze worden bekeken in hun wisselwerking met de mensen en omstandigheden eromheen. Zoveel verschillende mensen als er zijn, zoveel manieren zijn er om met moeilijkheden om te gaan. Er is dan ook niet één goede of beste manier.
In iedere relatie komen ruzies of spanningen voor. Meestal kom je hier ook samen weer uit. Soms lijkt er tussen partners, gezinsleden, familieleden of vrienden een neerwaartse spiraal te ontstaan in het omgaan met moeilijkheden of problemen. In dat geval merk je dat je door die neerwaartse spiraal steeds (sneller) in telkens dezelfde ruzie of strijd terecht komt. Er is dan een patroon ontstaan, dat problemen veroorzaakt in de relatie tussen de betrokkenen. Het is niet zozeer één van betrokkenen, of een probleem zelf, maar het patroon dat spanning in de relatie brengt.
Vormen van systeemtherapie kunnen zijn: gezinstherapie, relatietherapie en individuele systeemtherapie. Een systeemtherapeut onderzoekt met de cliënt of cliënten hoe de moeilijkheden die ervaren worden in relatie staan tot de mensen en omstandigheden eromheen. Er wordt uitgezocht welke patronen er misschien zijn ontstaan en hoe deze doorbroken kunnen worden. Ook wordt er
altijd gekeken naar wat iemand als persoon, of als partner(s), ouder(s) of gezin juist sterk maakt. Samen wordt gezocht naar manieren om met de spanningen of problemen om te gaan, die het beste passen.